‘Forceren leidt tot verlies van krachten’. ( Lao Zi)
Afgelopen week gaf ik een yogacruise voor de Turkse kust. Wat een magische week was het. Yoga geven op de meest bijzondere plekken. In alle rust aan zee, in een mooi park, bij een oud amfitheater, op het dek van de boot… ’Zoals yoga eigenlijk bedoeld is toch?!’, zei een van de deelnemers. Overdag zeilend langs de prachtige Turkse en Griekse kust. Met water dat zo helder was dat je het bijna niet gelooft. En 's avonds op het dek nagenieten van de dag onder een prachtige sterrenhemel en een volle maan. Heel indrukwekkend allemaal. Echt een week waarin ik mensen zag genieten en ontspannen om geheel opgeladen weer naar huis te keren…
Tegen de stroom in of met de stroom mee?
De J van JOY staat niet alleen voor vreugde. Hij staat ook voor het durven volgen van de voor jou juiste ‘flow’. Gaan waar het goed voelt, waar je energie van krijgt in plaats van daar waar het je energie kost. Oftewel meegaan met de stroom, iets wat bij uitstek nodig is als je een week lang op een boot bent. Want op het water gelden andere regels. De kapitein bepaalt. Of eigenlijk, het water en de wind bepalen. Je wilt zeilen, maar ja dan moet er wel wind staan... Dus je moet je constant aanpassen, meegaan met de stroom. En zo moest (of mocht) ik mijn lessen steeds aanpassen. Balanceren op het dek, houdingen aanpassen aan de omgeving en doorgaan, terwijl honden en katten op je matten komen zitten 🙂
Ga ik altijd mee met de stroom?
Nee, ik zocht meestal de moeilijke weg, de weg van de meeste weerstand. Hard werken, dat moest ik immers om tot goede resultaten te komen. Dus al wist ik diep van binnen dat het vechten tegen de bierkaai was, ik ging door. Nee, aan doorzettingsvermogen ontbrak het mij niet. Dit heeft overigens ook tot mooie dingen geleid. Mijn ambitie en doorzettingsvermogen hebben er ook voor gezorgd dat er dromen werkelijkheid zijn geworden. Dat ik al regelmatig lessen heb mogen geven op Bali en dat ik vorige week mijn eerste yogacruise gaf. En daar ben ik blij mee en best een beetje trots op. Maar er waren ook momenten dat ik koste wat het kost doorging met iets waarvan ik eigenlijk al wist dat het geen zin had. Wilskracht en ambitie zijn goed, maar wel met de juiste balans.
Zwem jij tegen de stroom in of met de stroom mee?
Ik sprak vorig jaar met een surfer die vertelde bijna te zijn verdronken door de sterke stroming. Tegen de stroom in zwemmen had hem uitgeput. Hij besloot zich mee te laten nemen in de stroom, hij durfde los te laten en richtte zijn aandacht op zijn ademhaling. Hij kwam vervolgens terecht op een plek waar hij naar de kant kon zwemmen. ‘Ik snap nu wat loslaten en ademen betekent’, zei hij tegen mij.
Wat doe jij? Zwem je tegen de stroom in of laat je je meevoeren met de stroom en durf je vertrouwen te hebben. Blijf je vasthouden aan iets, ook al weet je eigenlijk diep van binnen dat dit niet de juiste weg voor je is? Zeg je nee tegen dingen die toch wel erg verleidelijk zijn, maar waarvan je weet dat ze niet goed voor je zijn? Volg je je hart, ook al is dat soms doodeng?
Hoe doe je dat, meegaan met de stroom?
Terug naar de surfer. Hij benoemde twee aspecten die in de yoga veelvuldig naar voren komen; ademhaling en loslaten. Je probeert je been zo ver mogelijk uit te strekken. Soms al kreunend en steunend en met een frons in je gezicht. Dat zie ik mensen regelmatig doen in mijn lessen. En ook ken ik het zelf uiteraard. Wanneer je echter juist in die moeilijke asana je aandacht richt op je ademhaling en probeert los te laten op je uitademing, ervaar je meer ruimte en merk je dat je verder komt in een houding. En het voelt in ieder geval een stuk relaxter! ‘Ik hoef niet altijd hard te werken’, concludeerde een van de deelnemers aan mijn yogacruise vorige week.
Zoals altijd ook deze keer weer een video met een oefening. En in het kader van het thema dit keer een zittende twist. Een asana waarbij je ademhaling je kan helpen meer in de twist te komen. Opgenomen op het prachtige eiland Nusa Lembongan, op Bali, waar ik in februari weer een retreat geef.
-
15 oktober 2014
- Mira Sovilj
- Blog
- 0 Comments
- Like