Langzaam begint mijn irritatie toe te nemen… ik voel het borrelen in mijn buik en mijn hart gaat harder kloppen. Aan de ene kant kan ik me ervoor afsluiten, aan de andere kant stoort het me toch. Respectloos vind ik het. Zo geen betrokkenheid voor het land waar je verblijft… Pffff, ga ik hier nu actie op ondernemen of niet?
Nyepi
Ik ben op Bali en het is vandaag Nyepi, een heel bijzondere dag die de Balinezen over het algemeen thuis doorbrengen met hun familie. Een dag van stilte. Geen elektriciteit, geen licht. Oftewel geen scooters, geen vliegtuigen (ja, het vliegveld is gesloten, echt waar!), geen mensen op straat. Sterker nog, het is verboden om de straat op te gaan. Daar kan je een hoge boete voor krijgen. Nyepi staat symbool voor de start van een nieuw jaar. De avond ervoor is als een soort carnavalsoptocht bij ons, maar dan een optocht van sculpturen in de vorm van demonen waarmee de Balinezen het kwade verdrijven. Geen licht en geen elektriciteit de dag erop zorgen ervoor dat het eiland Bali niet zichtbaar is en de demonen Bali zullen overslaan. Het is de derde keer dat ik deze bijzondere dag mee mag maken en ik blijf me verwonderen. Over dat dit kan, dat de mensen op dit eiland zo strikt zijn en zich hier niet van hun pad laten halen, wat er ook gebeurt. Een geweldige traditie waar ik met veel respect naar kijk!
Demonen aan het zwembad…
Helaas lijkt niet iedereen zo respectvol te reageren op deze dag van stilte. Of ze zijn er niet goed over geïnformeerd. Want als we met onze groep die dag aan het zwembad liggen (we mogen immers het resort niet verlaten ;-), zijn we niet de enigen. Een groepje Spanjaarden is ook aanwezig en hoe… Ze praten enorm luid en lijken eerder in een feestmodus te zijn dan in een stiltemodus. Ja, ik ga er wat van zeggen zegt mijn ene kant. Nee, ik laat het voor wat het is zegt mijn andere kant. En zo worstel ik enige tijd met mezelf en mijn gevoelens en mijn mogelijke acties. Wat ik nog het moeilijkste vind, is dat het personeel (die hun familiedag heeft opgeofferd voor ons, de toeristen), hier op Bali te bescheiden is om er iets van te zeggen.
Uiteindelijk besluit ik actie te ondernemen. En ja, ook al ben ik hier beter in geworden in de loop der jaren, ik voel mijn hart toch kloppen in mijn keel… en breng mijn boodschap met net zoveel respect voor hen als voor de cultuur van Bali (dat probeer ik ten minste). En dat lucht enorm op kan ik je zeggen. Vooral ook omdat de boodschap aan is gekomen en het groepje Spanjaarden wat minder hard praat. Maar de opluchting zit vooral in het feit dat ik heb geuit wat ik voelde. Mijn irritatie heb gedeeld, maar wel op de juiste toon.
Dus altijd alles uiten wat je voelt?
Nee, zeker niet! Soms is het juist heel veel wijzer je emotie bij jezelf te houden, tot 10 te tellen of een paar keer goed in en uit te ademen. Een van de belangrijkste lessen die ik leerde omtrent emoties, is dat ik eerst moest leren zuiver te voelen wat ik eigenlijk voelde. Ik loste wat ik voelde altijd op in mijn hoofd. Oftewel, ik nam emoties niet serieus. En dat was erg vermoeiend, kan ik je zeggen. Dit zie ik ook gebeuren bij veel mensen die ik begeleid. We zijn het zo niet meer gewend om te voelen, we schakelen direct door naar het hoofd en komen in actie. Anderen drukken hun emoties juist liever weg en handelen er vervolgens niet naar. Dit leidt soms tot overdreven reacties, omdat emoties zich nou eenmaal niet laten wegdrukken en ze er dus op een ander moment, juist wanneer je het niet verwacht, uitkomen. Je ontploft en reageert heftig op iemand. Maar eigenlijk besef je later dat het om iets heel anders ging. Dat je al een tijdje geïrriteerd was. Of je barst in tranen uit en begrijpt er niks van…
Hoe meer tijd je neemt om stil te staan bij wat je voelt, hoe makkelijker het wordt er op een voor jou juiste manier naar te handelen. En dat maakt je en stuk lichter kan ik je vertellen!
Tips hoe om te gaan met emoties
- Oefen in het onderzoeken van je emoties; wat voel je in je lichaam en waar? Welke emotie hoort daarbij?
- Leg af en toe je handen op je buik (laag op je buik) en exploreer wat je kunt waarnemen
- Emoties komen en gaan snel, dat is lastig als je ze wilt onderzoeken, maar prettig te weten als je een vervelende emotie ervaart. Je kunt de golven niet tegenhouden, maar je kunt wel leren surfen
- Indien mogelijk, neem dan eerst de tijd om echt stil te staan bij wat je voelt, zodat je zuiver bij jouw emotie komt.
- Bepaal wat je wilt met de emotie, ga je iets uiten? Of is het iets wat je liever voor jezelf houdt.
- Houd er rekening mee dat wanneer je bijvoorbeeld je irritatie uit, je niet gelijk gehoor krijgt. Het kan zijn dat iemand zich totaal niet bewust was van zijn/haar gedrag.
