Ik bekijk onze overburen eens goed. Zij oogt op zich vriendelijk, van hem krijg ik eerlijk gezegd een beetje de kriebels. Zo’n typisch foute man zeg maar. Maar goed, ik ken ze niet, dus laat ik mijn oordeel nog even achterwege laten.
Mijn man en ik genieten van onze tijd samen op Bali. Nadat ik mijn JOYFUL Bali week heb afgerond, komt hij over en vieren we niet alleen vakantie, maar ook mijn verjaardag. En aangezien ik 40 word (ja, ik kom er open voor uit!;-)), trakteren we onszelf op een prachtig luxe resort.
En op dit resort hebben we dus buren. Altijd leuk om die te bekijken.
Op hun laatste avond raak ik in gesprek met die buurman. Ik stel hem wat vragen, ik geef hem graag het voordeel van de twijfel. De man begint echter met zijn complete klaagzang. Hij komt nooit meer naar Bali. Hij vindt de mensen onaardig, vindt de stranden lelijk en ga zo maar door. Nee, dan zijn reizen naar Costa Rica en Thailand en… (geen idee, ik ben inmiddels gestopt met luisteren)
De grootste tegenvaller vindt hij nog wel dat hij geen interessante inspirerende mensen heeft ontmoet. De magie van Bali. Daar staat Bali toch om bekend?
Ik raak licht geïrriteerd (want Bali heeft mij zoveel gebracht), maar vraag hem toch nog redelijk vriendelijk waar hij dan geweest is. Nou, vertelt hij, hij was in Kuta in een luxe resort, in Ubud in een mega luxe resort en nu hier in dit luxe resort. En had zich overal heen laten rijden. Oh maar wacht, er was 1 lichtpuntje, hij had meubels laten verschepen voor zijn 7 balkons thuis. (Ja, je leest het goed: 7)
Ik keek nog eens goed naar hem. Zijn te gebruinde gezicht, zijn witte blouse half open… En had hij mij eigenlijk wel 1 vraag gesteld? En ineens herinner ik mij die dag ervoor aan het zwembad. Waarin zijn partner topless ging zwemmen, zonder gene. Heel gebruikelijk op Bali (NOT!!).
Meestal schrijf ik over inspirerende mensen. Maar deze ontmoeting liet mij weer eens de andere kant zien. Natuurlijk genoten deze mensen niet van Bali, natuurlijk hadden ze geen magische ontmoetingen. Het bevestigde hetgeen ik in mijn vorige nieuwsbrief als tip meegaf; inspiratie kan je pas opdoen als je echt openstaat voor een andere cultuur en manier van leven. Als je echt in gesprek raakt, oprecht geïnteresseerd bent en je inleeft in een ander. En niet als je enkel in je luxe resort gaat zitten wachten op de magie!
Don’t get me wrong, ik genoot van de luxe van het resort. Heerlijk om de start van mijn veertiger jaren op deze wijze te vieren. Maar ook genoot ik van het visje van de BBQ aan zee, op plastic stoelen met plastic tafels. Met een prachtige sunset. Eenvoudig en goedkoop. Maar het praatje, de glimlach en dank van het Balinese personeel zijn goud waard.
